kofot
Chuukese
Verb
kofot
- (intransitive) to marry
Synonyms
Swedish
Etymology
From ko + fot. Known from written sources since mid-16th century. Compare to Norwegian kubein.
Noun
kofot c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | kofot | kofots |
| definite | kofoten | kofotens | |
| plural | indefinite | kofötter | kofötters |
| definite | kofötterna | kofötternas |
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | kofot | kofots |
| definite | kofoten | kofotens | |
| plural | indefinite | kofotar | kofotars |
| definite | kofotarna | kofotarnas |
Synonyms
References
- ^ kofot in Rikstermbanken