kollidera
Swedish
Verb
kollidera (present kolliderar, preterite kolliderade, supine kolliderat, imperative kollidera)
- to collide
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | kollidera | — | ||
| supine | kolliderat | — | ||
| imperative | kollidera | — | ||
| imper. plural1 | kollideren | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | kolliderar | kolliderade | — | — |
| ind. plural1 | kollidera | kolliderade | — | — |
| subjunctive2 | kollidere | kolliderade | — | — |
| present participle | kolliderande | |||
| past participle | — | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.