koniuszyc

Polish

Etymology

From koniuszy +‎ -yc.

Pronunciation

  • IPA(key): /kɔˈɲu.ʂɘt͡s/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -uʂɘt͡s
  • Syllabification: ko‧niu‧szyc

Noun

koniuszyc m pers

  1. (historical) the son of a koniuszy

Declension

Declension of koniuszyc
singular plural
nominative koniuszyc koniuszycowie
genitive koniuszyca koniuszyców
dative koniuszycowi koniuszycom
accusative koniuszyca koniuszyców
instrumental koniuszycem koniuszycami
locative koniuszycu koniuszycach
vocative koniuszycu koniuszycowie

Further reading

  • koniuszyc in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • koniuszyc in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.