kopuli

Czech

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈkopulɪ]
  • Hyphenation: ko‧pu‧li

Noun

kopuli f

  1. dative/accusative/locative singular of kopule

Esperanto

Etymology

Ultimately derived from Latin cōpulō.

Pronunciation

  • IPA(key): /koˈpuli/
  • Rhymes: -uli
  • Hyphenation: ko‧pu‧li

Verb

kopuli (present kopulas, past kopulis, future kopulos, conditional kopulus, volitive kopulu)

  1. (intransitive, biology, botany, zoology) synonym of kopulacii (to copulate, to mate)

Conjugation

Conjugation of kopuli
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense kopulas kopulis kopulos
active participle kopulanta kopulantaj kopulinta kopulintaj kopulonta kopulontaj
acc. kopulantan kopulantajn kopulintan kopulintajn kopulontan kopulontajn
nominal active participle kopulanto kopulantoj kopulinto kopulintoj kopulonto kopulontoj
acc. kopulanton kopulantojn kopulinton kopulintojn kopulonton kopulontojn
adverbial active participle kopulante kopulinte kopulonte
infinitive kopuli imperative kopulu conditional kopulus

Ido

Pronunciation

  • IPA(key): /koˈpuli/
  • Hyphenation: ko‧pu‧li

Noun

kopuli

  1. plural of kopulo

Serbo-Croatian

Pronunciation

  • IPA(key): /kôpuli/
  • Hyphenation: kȍ‧pu‧li

Noun

kȍpuli f

  1. dative/locative singular of kȍpula