korrekturleser

Norwegian Bokmål

Etymology 1

From korrektur +‎ leser.

Noun

korrekturleser m (definite singular korrekturleseren, indefinite plural korrekturlesere, definite plural korrekturleserne)

  1. a proofreader

See also

Etymology 2

Verb

korrekturleser

  1. present of korrekturlese

References