kosning
Icelandic
Etymology
From Old Norse kosning, related to kjósa (“elect, choose”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkʰɔstniŋk/
- Rhymes: -ɔstniŋk
Noun
kosning f (genitive singular kosningar, nominative plural kosningar)
- (often plural only) election
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | kosning | kosningin | kosningar | kosningarnar |
| accusative | kosningu | kosninguna | kosningar | kosningarnar |
| dative | kosningu | kosningunni | kosningum | kosningunum |
| genitive | kosningar | kosningarinnar | kosninga | kosninganna |
Old Norse
Alternative forms
- kosningr m
Etymology
From kjósa (“choose”). + -ing.
Noun
kosning f (genitive kosningar, dative kosningu)
Declension
| feminine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | kosning | kosningin | kosningar | kosningarnar |
| accusative | kosning | kosningina | kosningar | kosningarnar |
| dative | kosningu | kosningunni | kosningum | kosningunum |
| genitive | kosningar | kosningarinnar | kosninga | kosninganna |
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “kosning”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive