kowalczyk
See also: Kowalczyk
Polish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /kɔˈval.t͡ʂɘk/
Audio: (file) - Rhymes: -alt͡ʂɘk
- Syllabification: ko‧wal‧czyk
- Homophone: Kowalczyk
Noun
kowalczyk m pers
- (archaic) apprentice smith; journeyman smith
- (archaic) the son of a smith
Declension
Declension of kowalczyk
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kowalczyk | kowalczycy/kowalczyki (deprecative) |
| genitive | kowalczyka | kowalczyków |
| dative | kowalczykowi | kowalczykom |
| accusative | kowalczyka | kowalczyków |
| instrumental | kowalczykiem | kowalczykami |
| locative | kowalczyku | kowalczykach |
| vocative | kowalczyku | kowalczycy |
Further reading
- kowalczyk in Polish dictionaries at PWN