kramtyti
Lithuanian
Etymology
From *kramt-, the o-grade of the root underlying krim̃sti (“to bite, crunch”).[1][2] Cognate with Latvian kram̃tît (“to gnaw”), kràmstît (“to nibble; to seize”), kramsts (“someone who snaps their teeth at something”), kramsît (“to break with the teeth, crumble”).
Pronunciation
Verb
kramtýti (third-person present tense kram̃to, third-person past tense kram̃tė)
- (transitive) to chew
Conjugation
| singular vienaskaita | plural daugiskaita | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| aš | tu | jis/ji | mes | jūs | jie/jos | |||
| indicative | present | kramtaũ | kramtai̇̃ | kram̃to | kram̃tome, kram̃tom |
kram̃tote, kram̃tot |
kram̃to | |
| past | kramčiaũ | kramtei̇̃ | kram̃tė | kram̃tėme, kram̃tėm |
kram̃tėte, kram̃tėt |
kram̃tė | ||
| past frequentative | kramtýdavau | kramtýdavai | kramtýdavo | kramtýdavome, kramtýdavom |
kramtýdavote, kramtýdavot |
kramtýdavo | ||
| future | kramtýsiu | kramtýsi | kramtýs | kramtýsime, kramtýsim |
kramtýsite, kramtýsit |
kramtýs | ||
| subjunctive | kramtýčiau | kramtýtum, kramtýtumei |
kramtýtų | kramtýtumėme, kramtýtumėm, kramtýtume |
kramtýtumėte, kramtýtumėt |
kramtýtų | ||
| imperative | — | kramtýk, kramtýki |
tekram̃to, tekram̃tai |
kramtýkime, kramtýkim |
kramtýkite, kramtýkit |
tekram̃to, tekram̃tai | ||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
References
Further reading
- “kramtyti”, in Lietuvių kalbos žodynas [Dictionary of the Lithuanian language], lkz.lt, 1941–2025
- “kramtyti”, in Dabartinės lietuvių kalbos žodynas [Dictionary of contemporary Lithuanian], ekalba.lt, 1954–2025