kreukelen
Dutch
Etymology
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Pronunciation
Audio: (file)
Verb
kreukelen
Conjugation
| Conjugation of kreukelen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | kreukelen | |||
| past singular | kreukelde | |||
| past participle | gekreukeld | |||
| infinitive | kreukelen | |||
| gerund | kreukelen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | kreukel | kreukelde | ||
| 2nd person sing. (jij) | kreukelt, kreukel2 | kreukelde | ||
| 2nd person sing. (u) | kreukelt | kreukelde | ||
| 2nd person sing. (gij) | kreukelt | kreukelde | ||
| 3rd person singular | kreukelt | kreukelde | ||
| plural | kreukelen | kreukelden | ||
| subjunctive sing.1 | kreukele | kreukelde | ||
| subjunctive plur.1 | kreukelen | kreukelden | ||
| imperative sing. | kreukel | |||
| imperative plur.1 | kreukelt | |||
| participles | kreukelend | gekreukeld | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||