kukacaink
Hungarian
Etymology
kukac + -aink (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkukɒt͡sɒjiŋk]
- Hyphenation: ku‧ka‧ca‧ink
Noun
kukacaink
- first-person plural multiple-possession possessive of kukac
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | kukacaink |
| accusative | — | kukacainkat |
| dative | — | kukacainknak |
| instrumental | — | kukacainkkal |
| causal-final | — | kukacainkért |
| translative | — | kukacainkká |
| terminative | — | kukacainkig |
| essive-formal | — | kukacainkként |
| essive-modal | — | kukacainkul |
| inessive | — | kukacainkban |
| superessive | — | kukacainkon |
| adessive | — | kukacainknál |
| illative | — | kukacainkba |
| sublative | — | kukacainkra |
| allative | — | kukacainkhoz |
| elative | — | kukacainkból |
| delative | — | kukacainkról |
| ablative | — | kukacainktól |
| non-attributive possessive – singular |
— | kukacainké |
| non-attributive possessive – plural |
— | kukacainkéi |