English
Etymology
Borrowed from Maori kūmara.
Pronunciation
Noun
kumara (plural kumaras or kumara)
- (New Zealand) The sweet potato. [from 18th c.]
1971, Gwen White, Antique Toys And Their Background, page 98:They introduced the gourd, taro and kumara from the Polynesian Islands to the New Zealanders.
1983, Keri Hulme, The Bone People, Penguin, published 1986, page 368:“And once, a woman threw a piece of cooked kumara at me and I ducked, and laughed…”
2003, Michael King, The Penguin History of Aotearoa New Zealand, Penguin, published 2023, page 21:In contrast to everything else that these migrant people had lugged from island to island, the kūmara had not come from the west.
Derived terms
Anagrams
Basque
Noun
kumara
- allative singular of kuma
Finnish
Etymology
From Proto-Finnic *kumara.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkumɑrɑ/, [ˈkumɑ̝rɑ̝]
- Rhymes: -umɑrɑ
- Syllabification(key): ku‧ma‧ra
- Hyphenation(key): ku‧ma‧ra
Adjective
kumara (comparative kumarampi, superlative kumarin)
- hunch (bent, bowed posture)
- olla kumarassa ― to hunch
Declension
| Inflection of kumara (Kotus type 10/koira, no gradation)
|
| nominative
|
kumara
|
kumarat
|
| genitive
|
kumaran
|
kumarien
|
| partitive
|
kumaraa
|
kumaria
|
| illative
|
kumaraan
|
kumariin
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kumara
|
kumarat
|
| accusative
|
nom.
|
kumara
|
kumarat
|
| gen.
|
kumaran
|
| genitive
|
kumaran
|
kumarien kumarain rare
|
| partitive
|
kumaraa
|
kumaria
|
| inessive
|
kumarassa
|
kumarissa
|
| elative
|
kumarasta
|
kumarista
|
| illative
|
kumaraan
|
kumariin
|
| adessive
|
kumaralla
|
kumarilla
|
| ablative
|
kumaralta
|
kumarilta
|
| allative
|
kumaralle
|
kumarille
|
| essive
|
kumarana
|
kumarina
|
| translative
|
kumaraksi
|
kumariksi
|
| abessive
|
kumaratta
|
kumaritta
|
| instructive
|
—
|
kumarin
|
| comitative
|
— |
kumarine
|
| Rare. Only used with substantive adjectives.
|
| first-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kumarani
|
kumarani
|
| accusative
|
nom.
|
kumarani
|
kumarani
|
| gen.
|
kumarani
|
| genitive
|
kumarani
|
kumarieni kumaraini rare
|
| partitive
|
kumaraani
|
kumariani
|
| inessive
|
kumarassani
|
kumarissani
|
| elative
|
kumarastani
|
kumaristani
|
| illative
|
kumaraani
|
kumariini
|
| adessive
|
kumarallani
|
kumarillani
|
| ablative
|
kumaraltani
|
kumariltani
|
| allative
|
kumaralleni
|
kumarilleni
|
| essive
|
kumaranani
|
kumarinani
|
| translative
|
kumarakseni
|
kumarikseni
|
| abessive
|
kumarattani
|
kumarittani
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
kumarineni
|
| second-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kumarasi
|
kumarasi
|
| accusative
|
nom.
|
kumarasi
|
kumarasi
|
| gen.
|
kumarasi
|
| genitive
|
kumarasi
|
kumariesi kumaraisi rare
|
| partitive
|
kumaraasi
|
kumariasi
|
| inessive
|
kumarassasi
|
kumarissasi
|
| elative
|
kumarastasi
|
kumaristasi
|
| illative
|
kumaraasi
|
kumariisi
|
| adessive
|
kumarallasi
|
kumarillasi
|
| ablative
|
kumaraltasi
|
kumariltasi
|
| allative
|
kumarallesi
|
kumarillesi
|
| essive
|
kumaranasi
|
kumarinasi
|
| translative
|
kumaraksesi
|
kumariksesi
|
| abessive
|
kumarattasi
|
kumarittasi
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
kumarinesi
|
| first-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kumaramme
|
kumaramme
|
| accusative
|
nom.
|
kumaramme
|
kumaramme
|
| gen.
|
kumaramme
|
| genitive
|
kumaramme
|
kumariemme kumaraimme rare
|
| partitive
|
kumaraamme
|
kumariamme
|
| inessive
|
kumarassamme
|
kumarissamme
|
| elative
|
kumarastamme
|
kumaristamme
|
| illative
|
kumaraamme
|
kumariimme
|
| adessive
|
kumarallamme
|
kumarillamme
|
| ablative
|
kumaraltamme
|
kumariltamme
|
| allative
|
kumarallemme
|
kumarillemme
|
| essive
|
kumaranamme
|
kumarinamme
|
| translative
|
kumaraksemme
|
kumariksemme
|
| abessive
|
kumarattamme
|
kumarittamme
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
kumarinemme
|
| second-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kumaranne
|
kumaranne
|
| accusative
|
nom.
|
kumaranne
|
kumaranne
|
| gen.
|
kumaranne
|
| genitive
|
kumaranne
|
kumarienne kumarainne rare
|
| partitive
|
kumaraanne
|
kumarianne
|
| inessive
|
kumarassanne
|
kumarissanne
|
| elative
|
kumarastanne
|
kumaristanne
|
| illative
|
kumaraanne
|
kumariinne
|
| adessive
|
kumarallanne
|
kumarillanne
|
| ablative
|
kumaraltanne
|
kumariltanne
|
| allative
|
kumarallenne
|
kumarillenne
|
| essive
|
kumarananne
|
kumarinanne
|
| translative
|
kumaraksenne
|
kumariksenne
|
| abessive
|
kumarattanne
|
kumarittanne
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
kumarinenne
|
| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kumaransa
|
kumaransa
|
| accusative
|
nom.
|
kumaransa
|
kumaransa
|
| gen.
|
kumaransa
|
| genitive
|
kumaransa
|
kumariensa kumarainsa rare
|
| partitive
|
kumaraansa
|
kumariaan kumariansa
|
| inessive
|
kumarassaan kumarassansa
|
kumarissaan kumarissansa
|
| elative
|
kumarastaan kumarastansa
|
kumaristaan kumaristansa
|
| illative
|
kumaraansa
|
kumariinsa
|
| adessive
|
kumarallaan kumarallansa
|
kumarillaan kumarillansa
|
| ablative
|
kumaraltaan kumaraltansa
|
kumariltaan kumariltansa
|
| allative
|
kumaralleen kumarallensa
|
kumarilleen kumarillensa
|
| essive
|
kumaranaan kumaranansa
|
kumarinaan kumarinansa
|
| translative
|
kumarakseen kumaraksensa
|
kumarikseen kumariksensa
|
| abessive
|
kumarattaan kumarattansa
|
kumarittaan kumarittansa
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
kumarineen kumarinensa
|
|
Derived terms
Further reading
Slovene
Etymology
Ultimately from Latin cucumis, cucumeris. Compare Serbo-Croatian kukumar.
Noun
kumara f
- Any member of the Cucumis genus of plants, including cucumber.
Further reading
- “kumara”, in Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU (in Slovene), 2014–2025