kunić
See also: kunic
Serbo-Croatian
Etymology
Probably from Venetan cunicio, from Latin cunīculus.
Pronunciation
- IPA(key): /kǔniːt͡ɕ/
- IPA(key): /kǔnit͡ɕ/
- Hyphenation: ku‧nić
Noun
kùnīć m anim (Cyrillic spelling ку̀нӣћ)
- rabbit (mammal)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kùnīć / kùnić | kuníći / kùnići |
| genitive | kuníća / kùnića | kuníćā / kȕnīćā |
| dative | kuníću / kùniću | kuníćima / kùnićima |
| accusative | kuníća / kùnića | kuníće / kùniće |
| vocative | kȕnīću / kùniću | kȕnīći / kùnići |
| locative | kuníću / kùniću | kuníćima / kùnićima |
| instrumental | kuníćem / kùnićem | kuníćima / kùnićima |
Further reading
- “kunić”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025