kuniri

Esperanto

Etymology

From kun- (“together”) +‎ iri (“to go”).

Pronunciation

  • IPA(key): /kunˈiri/
  • Rhymes: -iri
  • Hyphenation: kun‧i‧ri

Verb

kuniri (present kuniras, past kuniris, future kuniros, conditional kunirus, volitive kuniru)

  1. (intransitive) to go with someone, go together, go along
    Synonym: akompani
    — Mi iras ĉe mia avino. — Ĉu mi kuniru?
    — I’m going over to my grandmother’s house. — Shall I go along?

Conjugation

Conjugation of kuniri
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense kuniras kuniris kuniros
active participle kuniranta kunirantaj kunirinta kunirintaj kunironta kunirontaj
acc. kunirantan kunirantajn kunirintan kunirintajn kunirontan kunirontajn
nominal active participle kuniranto kunirantoj kunirinto kunirintoj kunironto kunirontoj
acc. kuniranton kunirantojn kunirinton kunirintojn kunironton kunirontojn
adverbial active participle kunirante kunirinte kunironte
infinitive kuniri imperative kuniru conditional kunirus
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.