kväljning

Swedish

Etymology

kvälja +‎ -ning

Noun

kväljning c

  1. retching
    Jag har inte kräkts, men jag har haft kväljningar.
    I haven't vomited but I've had retchings.

Declension

Declension of kväljning
nominative genitive
singular indefinite kväljning kväljnings
definite kväljningen kväljningens
plural indefinite kväljningar kväljningars
definite kväljningarna kväljningarnas