lägra
See also: lagra
Swedish
Verb
lägra (present lägrar, preterite lägrade, supine lägrat, imperative lägra)
- (dated, of a man) to have sex (with someone)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | lägra | lägras | ||
| supine | lägrat | lägrats | ||
| imperative | lägra | — | ||
| imper. plural1 | lägren | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | lägrar | lägrade | lägras | lägrades |
| ind. plural1 | lägra | lägrade | lägras | lägrades |
| subjunctive2 | lägre | lägrade | lägres | lägrades |
| present participle | lägrande | |||
| past participle | lägrad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.