léig

See also: leig

Irish

Verb

léig (present analytic léigeann, future analytic léigfidh, verbal noun léigean, past participle léigthe)

  1. archaic form of lig

Conjugation

conjugation of léig (first conjugation – A)
verbal noun léigean
past participle léigthe
tense singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative
present léigim léigeann tú;
léigir† 		léigeann sé, sí léigimid léigeann sibh léigeann siad;
léigid† 		a léigeann; a léigeas léigtear
past léig mé; léigeas léig tú; léigis léig sé, sí léigeamar; léig muid léig sibh; léigeabhair léig siad; léigeadar a léig /
ar léig* 		léigeadh
past habitual léiginn léigteá léigeadh sé, sí léigimis; léigeadh muid léigeadh sibh léigidís; léigeadh siad a léigeadh /
a léigeadh* 		léigtí
future léigfidh mé;
léigfead 		léigfidh tú;
léigfir† 		léigfidh sé, sí léigfimid;
léigfidh muid 		léigfidh sibh léigfidh siad;
léigfid† 		a léigfidh; a léigfeas léigfear
conditional léigfinn léigfeá léigfeadh sé, sí léigfimis; léigfeadh muid léigfeadh sibh léigfidís; léigfeadh siad a léigfeadh /
a léigfeadh* 		léigfí
subjunctive
present go léige mé;
go léigead† 		go léige tú;
go léigir† 		go léige sé, sí go léigimid;
go léige muid 		go léige sibh go léige siad;
go léigid† 		— go léigtear
past dá léiginn dá léigteá dá léigeadh sé, sí dá léigimis;
dá léigeadh muid 		dá léigeadh sibh dá léigidís;
dá léigeadh siad 		— dá léigtí
imperative
– léigim léig léigeadh sé, sí léigimis léigigí;
léigidh† 		léigidís — léigtear

* indirect relative
† archaic or dialect form

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.