lǫgg

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *lawwō.

Noun

lǫgg f

  1. groove in the staves of a cask

Inflection

Declension of lǫgg (strong ō-stem, ar and ir-plurals)
feminine singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative lǫgg lǫggin laggar, laggir laggarnar, laggirnar
accusative lǫgg lǫggina laggar, laggir laggarnar, laggirnar
dative lǫgg lǫgginni lǫggum lǫggunum
genitive laggar laggarinnar lagga lagganna

Descendants

  • Danish: lugge
  • Faroese: løgg
  • Icelandic: lögg
  • Norwegian Bokmål: logg m, lagg m
  • Swedish: lagg