lǫgmaðr
Old Norse
Etymology
From lǫg (“law”) + maðr (“man”). Compare Old Frisian āsega, which seems to refer to a similar office.
Noun
lǫgmaðr m
- lawspeaker
- Synonym: lǫgsǫgumaðr
Declension
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | lǫgmaðr | lǫgmaðrinn | lǫgmenn | lǫgmenninir |
| accusative | lǫgmann | lǫgmanninn | lǫgmenn | lǫgmennina |
| dative | lǫgmanni | lǫgmanninum | lǫgmǫnnum | lǫgmǫnnunum |
| genitive | lǫgmanns | lǫgmannsins | lǫgmanna | lǫgmannanna |