lantuntaimi
Ingrian
Etymology
From lantun (“of a swede”) + taimi (“seedling”).
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈlɑntunˌtɑi̯mi/, [ˈɫɑntŭnˌtɑi̯mʲ]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈlɑntunˌtɑi̯mi/, [ˈɫɑnd̥unˌtɑi̯mi]
- Rhymes: -ɑi̯mʲ, -ɑi̯mi
- Hyphenation: lan‧tun‧tai‧mi
Noun
lantuntaimi
Declension
| Declension of lantuntaimi (type 5/keeli, no gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | lantuntaimi | lantuntaimet |
| genitive | lantuntaimen | lantuntaimiin, lantuntaimiloin |
| partitive | lantuntainta, lantuntaint | lantuntaimia, lantuntaimiloja |
| illative | lantuntaimee | lantuntaimii, lantuntaimiloihe |
| inessive | lantuntaimees | lantuntaimiis, lantuntaimilois |
| elative | lantuntaimest | lantuntaimist, lantuntaimiloist |
| allative | lantuntaimelle | lantuntaimille, lantuntaimiloille |
| adessive | lantuntaimeel | lantuntaimiil, lantuntaimiloil |
| ablative | lantuntaimelt | lantuntaimilt, lantuntaimiloilt |
| translative | lantuntaimeks | lantuntaimiks, lantuntaimiloiks |
| essive | lantuntaimenna, lantuntaimeen | lantuntaiminna, lantuntaimiloinna, lantuntaimiin, lantuntaimiloin |
| exessive1) | lantuntaiment | lantuntaimint, lantuntaimiloint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 568