lauvene
See also: lauvenē
Latvian
Etymology
From lauva (“lion”) + -ene (“fem.”).
Noun
lauvene f (5th declension)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | lauvene | lauvenes |
| genitive | lauvenes | lauveņu |
| dative | lauvenei | lauvenēm |
| accusative | lauveni | lauvenes |
| instrumental | lauveni | lauvenēm |
| locative | lauvenē | lauvenēs |
| vocative | lauvene | lauvenes |
Related terms
Norwegian Bokmål
Alternative forms
Noun
lauvene n
- definite plural of lauv