leagh
Irish
Verb
leagh (present analytic leaghann, future analytic leaghfaidh, verbal noun leaghadh, past participle leaghtha)
- obsolete form of leáigh
Conjugation
conjugation of leagh (first conjugation – A)
| verbal noun | leaghadh | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | leaghtha | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | leaghaim | leaghann tú; leaghair† |
leaghann sé, sí | leaghaimid | leaghann sibh | leaghann siad; leaghaid† |
a leaghann; a leaghas | leaghtar |
| past | leagh mé; leaghas | leagh tú; leaghais | leagh sé, sí | leaghamar; leagh muid | leagh sibh; leaghabhair | leagh siad; leaghadar | a leagh / ar leagh* |
leaghadh |
| past habitual | leaghainn | leaghtá | leaghadh sé, sí | leaghaimis; leaghadh muid | leaghadh sibh | leaghaidís; leaghadh siad | a leaghadh / a leaghadh* |
leaghtaí |
| future | leaghfaidh mé; leaghfad |
leaghfaidh tú; leaghfair† |
leaghfaidh sé, sí | leaghfaimid; leaghfaidh muid |
leaghfaidh sibh | leaghfaidh siad; leaghfaid† |
a leaghfaidh; a leaghfas | leaghfar |
| conditional | leaghfainn | leaghfá | leaghfadh sé, sí | leaghfaimis; leaghfadh muid | leaghfadh sibh | leaghfaidís; leaghfadh siad | a leaghfadh / a leaghfadh* |
leaghfaí |
| subjunctive | ||||||||
| present | go leagha mé; go leaghad† |
go leagha tú; go leaghair† |
go leagha sé, sí | go leaghaimid; go leagha muid |
go leagha sibh | go leagha siad; go leaghaid† |
— | go leaghtar |
| past | dá leaghainn | dá leaghtá | dá leaghadh sé, sí | dá leaghaimis; dá leaghadh muid |
dá leaghadh sibh | dá leaghaidís; dá leaghadh siad |
— | dá leaghtaí |
| imperative | ||||||||
| – | leaghaim | leagh | leaghadh sé, sí | leaghaimis | leaghaigí; leaghaidh† |
leaghaidís | — | leaghtar |
* indirect relative
† archaic or dialect form
Manx
Etymology
From Middle Irish lúach, from Old Irish lóg (“value, equivalent, worth”),[1] from Proto-Celtic *lougos, from Proto-Indo-European *leh₂w- (“benefit, prize”).
Pronunciation
Noun
leagh m (genitive singular leagh, plural leaghyn)
References
- ^ Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “leagh”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
- ^ Christopher Lewin (2020) Aspects of the historical phonology of Manx, Edinburgh: University of Edinburgh, , page 69
Scottish Gaelic
Etymology
From Old Irish legaid, from Proto-Celtic *legeti, from Proto-Indo-European *leg-. Cognate with Irish leáigh, Manx lheie, and English leak.
Verb
leagh (past leagh, future leaghaidh, verbal noun leaghadh, past participle leaghte)