legatorius
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɫeː.ɡaːˈtoː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [le.ɡaˈt̪ɔː.ri.us]
Adjective
lēgātōrius (feminine lēgātōria, neuter lēgātōrium); first/second-declension adjective
- Of or pertaining to a deputy or his office.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | lēgātōrius | lēgātōria | lēgātōrium | lēgātōriī | lēgātōriae | lēgātōria | |
| genitive | lēgātōriī | lēgātōriae | lēgātōriī | lēgātōriōrum | lēgātōriārum | lēgātōriōrum | |
| dative | lēgātōriō | lēgātōriae | lēgātōriō | lēgātōriīs | |||
| accusative | lēgātōrium | lēgātōriam | lēgātōrium | lēgātōriōs | lēgātōriās | lēgātōria | |
| ablative | lēgātōriō | lēgātōriā | lēgātōriō | lēgātōriīs | |||
| vocative | lēgātōrie | lēgātōria | lēgātōrium | lēgātōriī | lēgātōriae | lēgātōria | |
Related terms
References
- “legatorius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “legatorius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- "legatorius", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- legatorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.