legrettegettebb
Hungarian
Etymology
leg- + rettegettebb
Pronunciation
- IPA(key): [ˈlɛɡrɛtːɛɡɛtːɛbː]
- Hyphenation: leg‧ret‧te‧get‧tebb
Adjective
legrettegettebb
- superlative degree of rettegett
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | legrettegettebb | legrettegettebbek |
| accusative | legrettegettebbet | legrettegettebbeket |
| dative | legrettegettebbnek | legrettegettebbeknek |
| instrumental | legrettegettebbel | legrettegettebbekkel |
| causal-final | legrettegettebbért | legrettegettebbekért |
| translative | legrettegettebbé | legrettegettebbekké |
| terminative | legrettegettebbig | legrettegettebbekig |
| essive-formal | legrettegettebbként | legrettegettebbekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | legrettegettebben | legrettegettebbekben |
| superessive | legrettegettebben | legrettegettebbeken |
| adessive | legrettegettebbnél | legrettegettebbeknél |
| illative | legrettegettebbe | legrettegettebbekbe |
| sublative | legrettegettebbre | legrettegettebbekre |
| allative | legrettegettebbhez | legrettegettebbekhez |
| elative | legrettegettebből | legrettegettebbekből |
| delative | legrettegettebbről | legrettegettebbekről |
| ablative | legrettegettebbtől | legrettegettebbektől |
| non-attributive possessive – singular |
legrettegettebbé | legrettegettebbeké |
| non-attributive possessive – plural |
legrettegettebbéi | legrettegettebbekéi |