lemmatiseren
Dutch
Etymology
From lemma + -iseren; the -t-, absent in the nominative, is from the stem of the Greek word underlying lemma (as in the plural form lemmata).
Verb
lemmatiseren
- (transitive, linguistics) to lemmatize
Conjugation
| Conjugation of lemmatiseren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | lemmatiseren | |||
| past singular | lemmatiseerde | |||
| past participle | gelemmatiseerd | |||
| infinitive | lemmatiseren | |||
| gerund | lemmatiseren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | lemmatiseer | lemmatiseerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | lemmatiseert, lemmatiseer2 | lemmatiseerde | ||
| 2nd person sing. (u) | lemmatiseert | lemmatiseerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | lemmatiseert | lemmatiseerde | ||
| 3rd person singular | lemmatiseert | lemmatiseerde | ||
| plural | lemmatiseren | lemmatiseerden | ||
| subjunctive sing.1 | lemmatisere | lemmatiseerde | ||
| subjunctive plur.1 | lemmatiseren | lemmatiseerden | ||
| imperative sing. | lemmatiseer | |||
| imperative plur.1 | lemmatiseert | |||
| participles | lemmatiserend | gelemmatiseerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||