letaliter
Latin
Etymology
From lētālis (“lethal, deadly”) + -ter.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɫɛˈta.lɪ.tɛr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [leˈt̪aː.li.t̪er]
Adverb
lētāliter (comparative lētālius, superlative lētālissimē)
- lethally, mortally
- 380 CE – 392 CE, Ammianus Marcellinus, Res Gestae 14.5:
- et quia languente dextera, letaliter ferire non potuit, iam districtum mucronem in proprium latus inpegit.
- (please add an English translation of this quotation)
- et quia languente dextera, letaliter ferire non potuit, iam districtum mucronem in proprium latus inpegit.
References
- “letaliter”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- letaliter in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.