letaliter

Latin

Etymology

From lētālis (lethal, deadly) +‎ -ter.

Pronunciation

Adverb

lētāliter (comparative lētālius, superlative lētālissimē)

  1. lethally, mortally
    • 380 CE – 392 CE, Ammianus Marcellinus, Res Gestae 14.5:
      et quia languente dextera, letaliter ferire non potuit, iam districtum mucronem in proprium latus inpegit.
      (please add an English translation of this quotation)
    • c. 310 CEc. 394 CE, Ausonius, Epigrammata Ausonii de diversis rebus 27:
      nec contenta ictos letaliter ire per artus, / coniungit mortes una sagitta duas.
      and not content to lethally drive its course through the stricken limbs, a single arrow deals two deaths at once.

References

  • letaliter”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • letaliter in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.