liecināt

Latvian

Etymology

With -ināt suffix. This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

Pronunciation

Verb

liecināt (transitive, 3rd conjugation, present liecinu, liecini, liecina, past liecināju)

  1. to attest to, to bear witness to, to testify to
  2. to indicate, to show
    Synonyms: demonstrēt, norādīt, rādīt

Conjugation

Conjugation of liecināt
indicative (īstenības izteiksme) imperative
(pavēles izteiksme)
present
(tagadne)
past
(pagātne)
future
(nākotne)
1st person sg es liecinu liecināju liecināšu
2nd person sg tu liecini liecināji liecināsi liecini
3rd person sg viņš, viņa liecina liecināja liecinās lai liecina
1st person pl mēs liecinām liecinājām liecināsim liecināsim
2nd person pl jūs liecināt liecinājāt liecināsiet,
liecināsit
lieciniet
3rd person pl viņi, viņas liecina liecināja liecinās lai liecina
renarrative (atstāstījuma izteiksme) participles (divdabji)
present liecinot present active 1 (adj.) liecinošs
past esot liecinājis present active 2 (adv.) liecinādams
future liecināšot present active 3 (adv.) liecinot
imperative lai liecinot present active 4 (obj.) liecinām
conditional (vēlējuma izteiksme) past active liecinājis
present liecinātu present passive liecināms
past būtu liecinājis past passive liecināts
debitive (vajadzības izteiksme) nominal forms
indicative (būt) jāliecina infinitive (nenoteiksme) liecināt
conjunctive 1 esot jāliecina negative infinitive neliecināt
conjunctive 2 jāliecinot verbal noun liecināšana

Derived terms

  • apliecināt
  • liecinieks, lieciniece
  • liecība

Further reading