lignor
Latin
Etymology
From lignum (“firewood”) + -ō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈlɪŋ.nɔr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈliɲ.ɲor]
Verb
lignor (present infinitive lignārī, perfect active lignātus sum); first conjugation, deponent
Conjugation
Conjugation of lignor (first conjugation, deponent)
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | lignor | lignāris, lignāre |
lignātur | lignāmur | lignāminī | lignantur | ||||||
| imperfect | lignābar | lignābāris, lignābāre |
lignābātur | lignābāmur | lignābāminī | lignābantur | |||||||
| future | lignābor | lignāberis, lignābere |
lignābitur | lignābimur | lignābiminī | lignābuntur | |||||||
| perfect | lignātus + present active indicative of sum | ||||||||||||
| pluperfect | lignātus + imperfect active indicative of sum | ||||||||||||
| future perfect | lignātus + future active indicative of sum | ||||||||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | ligner | lignēris, lignēre |
lignētur | lignēmur | lignēminī | lignentur | ||||||
| imperfect | lignārer | lignārēris, lignārēre |
lignārētur | lignārēmur | lignārēminī | lignārentur | |||||||
| perfect | lignātus + present active subjunctive of sum | ||||||||||||
| pluperfect | lignātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | lignāre | — | — | lignāminī | — | ||||||
| future | — | lignātor | lignātor | — | — | lignantor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | lignārī | — | lignāns | — | |||||||||
| future | lignātūrum esse | — | lignātūrus | lignandus | |||||||||
| perfect | lignātum esse | — | lignātus | — | |||||||||
| future perfect | lignātum fore | — | — | — | |||||||||
| perfect potential | lignātūrum fuisse | — | — | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| lignandī | lignandō | lignandum | lignandō | lignātum | lignātū | ||||||||
Derived terms
Related terms
Descendants
References
- “lignor”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “lignor”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- lignor in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.