limulus

See also: Limulus

Latin

Etymology

Diminutive from līmus (askance) +‎ -ulus.

Pronunciation

Adjective

līmulus (feminine līmula, neuter līmulum); first/second-declension adjective

  1. diminutive of līmus (askance, oblique)
    • c. 190 BCE, Plautus, Bacchides 5.2.12:
      Viden limulis, obsecro, ut intuentur?
      (please add an English translation of this quotation)
    • Terentianus Maurus, De litteris, de syllabis, de metris 284:
      haec prius, Bassine fili et tu gener Novate mi, / perpolite, quam potestis, crebriore limula.
      (please add an English translation of this quotation)
  2. squinting, squint-eyed

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative līmulus līmula līmulum līmulī līmulae līmula
genitive līmulī līmulae līmulī līmulōrum līmulārum līmulōrum
dative līmulō līmulae līmulō līmulīs
accusative līmulum līmulam līmulum līmulōs līmulās līmula
ablative līmulō līmulā līmulō līmulīs
vocative līmule līmula līmulum līmulī līmulae līmula

Descendants

References

  • limulus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • limulus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.