liniger
Latin
Etymology
līnum (“flax, linen”) + -ger (“bearing”)
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈliː.nɪ.ɡɛr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈliː.ni.d͡ʒer]
Adjective
līniger (feminine līnigera, neuter līnigerum); first/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er)
Declension
First/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er).
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | līniger | līnigera | līnigerum | līnigerī | līnigerae | līnigera | |
| genitive | līnigerī | līnigerae | līnigerī | līnigerōrum | līnigerārum | līnigerōrum | |
| dative | līnigerō | līnigerae | līnigerō | līnigerīs | |||
| accusative | līnigerum | līnigeram | līnigerum | līnigerōs | līnigerās | līnigera | |
| ablative | līnigerō | līnigerā | līnigerō | līnigerīs | |||
| vocative | līniger | līnigera | līnigerum | līnigerī | līnigerae | līnigera | |
See also
- līnifer
References
- “liniger”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “liniger”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- liniger in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.