linitus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of liniō
Participle
linītus (feminine linīta, neuter linītum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | linītus | linīta | linītum | linītī | linītae | linīta | |
| genitive | linītī | linītae | linītī | linītōrum | linītārum | linītōrum | |
| dative | linītō | linītae | linītō | linītīs | |||
| accusative | linītum | linītam | linītum | linītōs | linītās | linīta | |
| ablative | linītō | linītā | linītō | linītīs | |||
| vocative | linīte | linīta | linītum | linītī | linītae | linīta | |
References
- “linitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press