linleikr
Old Norse
Etymology
From linr + -leikr.
Noun
linleikr m
Declension
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | linleikr | linleikrinn | linleikar | linleikarnir |
| accusative | linleik | linleikinn | linleika | linleikana |
| dative | linleiki | linleikinum | linleikum | linleikunum |
| genitive | linleiks | linleiksins | linleika | linleikanna |
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “linleikr”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive