linteatus
Latin
Etymology
linteum (“linen”) + -ātus (“-ed”)
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [lɪn.teˈaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [lin̪.t̪eˈaː.t̪us]
Adjective
linteātus (feminine linteāta, neuter linteātum); first/second-declension adjective
- clothed in linen
- legio linteata ― "a legion of Samnites, containing picked men" (L&S)
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | linteātus | linteāta | linteātum | linteātī | linteātae | linteāta | |
| genitive | linteātī | linteātae | linteātī | linteātōrum | linteātārum | linteātōrum | |
| dative | linteātō | linteātae | linteātō | linteātīs | |||
| accusative | linteātum | linteātam | linteātum | linteātōs | linteātās | linteāta | |
| ablative | linteātō | linteātā | linteātō | linteātīs | |||
| vocative | linteāte | linteāta | linteātum | linteātī | linteātae | linteāta | |
References
- “linteatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “linteatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- linteatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.