litatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of litō (“obtain favorable omens”).
Participle
litātus (feminine litāta, neuter litātum); first/second-declension participle
- offered, having been offered to obtain favorable omens.
- promised, having been promised favorable omens.
- atoned to, propitiated, having been made atonement to.
- devoted, consecrated, having been consecrated.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | litātus | litāta | litātum | litātī | litātae | litāta | |
| genitive | litātī | litātae | litātī | litātōrum | litātārum | litātōrum | |
| dative | litātō | litātae | litātō | litātīs | |||
| accusative | litātum | litātam | litātum | litātōs | litātās | litāta | |
| ablative | litātō | litātā | litātō | litātīs | |||
| vocative | litāte | litāta | litātum | litātī | litātae | litāta | |