Czech
Etymology
Inherited from Old Czech lkáti, from Proto-Slavic *lъkati.
Pronunciation
Verb
lkát impf (perfective zalkat)
- to wail, to lament
- Synonyms: naříkat, kvílet, plakat, štkát, vzlykat
Conjugation
Conjugation of lkát
| infinitive
|
lkát, lkáti
|
active adjective
|
lkající
|
| verbal noun
|
lkání
|
passive adjective
|
lkaný
|
| present forms |
indicative |
imperative
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| 1st person
|
lkám |
lkáme |
— |
lkejme
|
| 2nd person
|
lkáš |
lkáte |
lkej |
lkejte
|
| 3rd person
|
lká |
lkají |
— |
—
|
The future tense: a combination of a future form of být + infinitive lkát.
| participles |
past participles |
passive participles
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| masculine animate
|
lkal |
lkali |
lkán |
lkáni
|
| masculine inanimate
|
lkaly |
lkány
|
| feminine
|
lkala |
lkána
|
| neuter
|
lkalo |
lkala |
lkáno |
lkána
|
| transgressives
|
present
|
past
|
| masculine singular
|
lkaje |
—
|
| feminine + neuter singular
|
lkajíc |
—
|
| plural
|
lkajíce |
—
|
|
Further reading