lofgeorn
Old English
Etymology
From Proto-West Germanic *lobagern, from Proto-Germanic *lubagernaz (“willing, eager”); equivalent to lof + ġeorn. Compare Old High German lobogernī, Old Norse lofgjarn.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈlofˌje͜orn/, [ˈlovˌje͜orˠn]
Adjective
lofġeorn (superlative lofġeornost)
Declension
Declension of lofġeorn — Strong
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | lofġeorn | lofġeorn | lofġeorn |
| Accusative | lofġeorne | lofġeorne | lofġeorn |
| Genitive | lofġeornes | lofġeornre | lofġeornes |
| Dative | lofġeornum | lofġeornre | lofġeornum |
| Instrumental | lofġeorne | lofġeornre | lofġeorne |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | lofġeorne | lofġeorna, lofġeorne | lofġeorn |
| Accusative | lofġeorne | lofġeorna, lofġeorne | lofġeorn |
| Genitive | lofġeornra | lofġeornra | lofġeornra |
| Dative | lofġeornum | lofġeornum | lofġeornum |
| Instrumental | lofġeornum | lofġeornum | lofġeornum |
Declension of lofġeorn — Weak
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | lofġeorna | lofġeorne | lofġeorne |
| Accusative | lofġeornan | lofġeornan | lofġeorne |
| Genitive | lofġeornan | lofġeornan | lofġeornan |
| Dative | lofġeornan | lofġeornan | lofġeornan |
| Instrumental | lofġeornan | lofġeornan | lofġeornan |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | lofġeornan | lofġeornan | lofġeornan |
| Accusative | lofġeornan | lofġeornan | lofġeornan |
| Genitive | lofġeornra, lofġeornena | lofġeornra, lofġeornena | lofġeornra, lofġeornena |
| Dative | lofġeornum | lofġeornum | lofġeornum |
| Instrumental | lofġeornum | lofġeornum | lofġeornum |
References
- ^ Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “lof-georn”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.