Czech
Etymology
From louskat + -nout.
Pronunciation
Verb
lousknout pf (imperfective louskat)
- perfective form of lusknout
- to snap [fingers]
Conjugation
Conjugation of lousknout
| infinitive
|
lousknout, lousknouti
|
active adjective
|
lousknuvší
|
| verbal noun
|
—
|
passive adjective
|
—
|
| present forms |
indicative |
imperative
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| 1st person
|
lousknu |
louskneme |
— |
louskněte
|
| 2nd person
|
louskneš |
lousknete |
louskni |
louskněme
|
| 3rd person
|
louskne |
lousknou |
— |
—
|
The verb lousknout does not have present tense and the present forms are used to express future only.
| participles |
past participles |
passive participles
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| masculine animate
|
louskl, lousknul |
louskli, lousknuli |
lousknut |
lousknuti
|
| masculine inanimate
|
louskly, lousknuly |
lousknuty
|
| feminine
|
louskla, lousknula |
lousknuta
|
| neuter
|
lousklo, lousknulo |
louskla, lousknula |
lousknuto |
lousknuta
|
| transgressives
|
present
|
past
|
| masculine singular
|
— |
lousknuv
|
| feminine + neuter singular
|
— |
lousknuvši
|
| plural
|
— |
lousknuvše
|
|
Further reading