lucubratorius
Latin
Etymology
From lūcubrō, lūcubrātus (“work by night, candlelight or lamplight”) + -tōrius.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɫuː.kʊ.braːˈtoː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [lu.ku.braˈt̪ɔː.ri.us]
Adjective
lūcubrātōrius (feminine lūcubrātōria, neuter lūcubrātōrium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | lūcubrātōrius | lūcubrātōria | lūcubrātōrium | lūcubrātōriī | lūcubrātōriae | lūcubrātōria | |
| genitive | lūcubrātōriī | lūcubrātōriae | lūcubrātōriī | lūcubrātōriōrum | lūcubrātōriārum | lūcubrātōriōrum | |
| dative | lūcubrātōriō | lūcubrātōriae | lūcubrātōriō | lūcubrātōriīs | |||
| accusative | lūcubrātōrium | lūcubrātōriam | lūcubrātōrium | lūcubrātōriōs | lūcubrātōriās | lūcubrātōria | |
| ablative | lūcubrātōriō | lūcubrātōriā | lūcubrātōriō | lūcubrātōriīs | |||
| vocative | lūcubrātōrie | lūcubrātōria | lūcubrātōrium | lūcubrātōriī | lūcubrātōriae | lūcubrātōria | |
Related terms
References
- “lucubratorius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- lucubratorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.