máttr
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *mahtiz, from *maganą + *-þiz, or from Proto-Indo-European *mógʰtis < *megʰ-. Compare Old Saxon maht, Old English miht, Old Frisian macht, Old High German maht, Gothic 𐌼𐌰𐌷𐍄𐍃 (mahts).
Noun
máttr m (genitive máttar, plural mættir)
Declension
3=máttPlease see Module:checkparams for help with this warning.
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | máttr | máttrinn | mættir | mættirnir |
| accusative | mátt | máttinn | mætti | mættina |
| dative | mátt, mætti | máttinum, mættinum | máttum | máttunum |
| genitive | máttar | máttarins | mátta | máttanna |
Related terms
- máttigr, máttugr
Descendants
- Faroese: máttur
- Icelandic: máttur
- Norwegian Nynorsk: mått
- → Scots: maucht (merged with Middle English maught from Old English meaht)