machinatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of māchinor.
Participle
māchinātus (feminine māchināta, neuter māchinātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | māchinātus | māchināta | māchinātum | māchinātī | māchinātae | māchināta | |
| genitive | māchinātī | māchinātae | māchinātī | māchinātōrum | māchinātārum | māchinātōrum | |
| dative | māchinātō | māchinātae | māchinātō | māchinātīs | |||
| accusative | māchinātum | māchinātam | māchinātum | māchinātōs | māchinātās | māchināta | |
| ablative | māchinātō | māchinātā | māchinātō | māchinātīs | |||
| vocative | māchināte | māchināta | māchinātum | māchinātī | māchinātae | māchināta | |
References
- “machinatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "machinatus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- machinatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.