mactatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of mactō (reward, sacrifice).

Participle

mactātus (feminine mactāta, neuter mactātum); first/second-declension participle

  1. rewarded, honored, having been rewarded.
  2. punished, troubled, having been punished.
  3. slaughtered, killed, having been slaughtered.
  4. offered, sacrificed, immolated, having been sacrificed.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative mactātus mactāta mactātum mactātī mactātae mactāta
genitive mactātī mactātae mactātī mactātōrum mactātārum mactātōrum
dative mactātō mactātae mactātō mactātīs
accusative mactātum mactātam mactātum mactātōs mactātās mactāta
ablative mactātō mactātā mactātō mactātīs
vocative mactāte mactāta mactātum mactātī mactātae mactāta

References

  • mactatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • mactatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.