Old Norse
Etymology
From makr + -ligr.
Adjective
makligr
- meet, proper, becoming
- deserving
Declension
Strong declension of makligr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
makligr
|
maklig
|
makligt
|
| accusative
|
makligan
|
makliga
|
makligt
|
| dative
|
makligum
|
makligri
|
makligu
|
| genitive
|
makligs
|
makligrar
|
makligs
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
makligir
|
makligar
|
maklig
|
| accusative
|
makliga
|
makligar
|
maklig
|
| dative
|
makligum
|
makligum
|
makligum
|
| genitive
|
makligra
|
makligra
|
makligra
|
Weak declension of makligr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
makligi
|
makliga
|
makliga
|
| accusative
|
makliga
|
makligu
|
makliga
|
| dative
|
makliga
|
makligu
|
makliga
|
| genitive
|
makliga
|
makligu
|
makliga
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
makligu
|
makligu
|
makligu
|
| accusative
|
makligu
|
makligu
|
makligu
|
| dative
|
makligum
|
makligum
|
makligum
|
| genitive
|
makligu
|
makligu
|
makligu
|
Derived terms
Descendants
- Icelandic: maklegur
- Faroese: makligur
- Norwegian Nynorsk: makeleg, makleg
- Norwegian Bokmål: makelig
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “makligr”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive