malefaciens
Latin
Etymology
Present participle of malefaciō.
Participle
malefaciēns (genitive malefacientis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | malefaciēns | malefacientēs | malefacientia | ||
| genitive | malefacientis | malefacientium | |||
| dative | malefacientī | malefacientibus | |||
| accusative | malefacientem | malefaciēns | malefacientēs malefacientīs |
malefacientia | |
| ablative | malefaciente malefacientī1 |
malefacientibus | |||
| vocative | malefaciēns | malefacientēs | malefacientia | ||
1When used purely as an adjective.