malfâ

See also: malfa and malfa'

Friulian

Etymology

mal + fâ, or from Latin malefacere.

Verb

malfâ

  1. (intransitive) To do wrong
  2. (transitive) To do something wrong or badly

Conjugation

This is a derivative of irregular verb fâ.

Conjugation of malfâ (first conjugation, irregular)
infinitive malfâ
gerund malfânt
past participle singular plural
masculine malfât malfâts
feminine malfâde malfâdis
person singular plural
first second third first second third
indicative jo tu lui/jê nô vô lôr
present o malfâs tu malfasis al/e malfâs o malfasìn o malfasês a malfasin
imperfect o malfasevi tu malfasevis al/e malfaseve o malfasevin o malfasevis a malfasevin
simple past o malfasei tu malfaseris al/e malfasè o malfaserin o malfaseris a malfaserin
future o malfasarai tu malfasarâs al/e malfasarà o malfasarìn o malfasarês a malfasaran
conditional o malfasarès tu malfasaressis al/e malfasarès o malfasaressin o malfasaressis a malfasaressin
subjunctive jo tu lui/jê nô vô lôr
present o malfasi tu malfasis al/e malfasi o malfasìn o malfasês a malfasin
imperfect o malfasès tu malfasessis al/e malfasès o malfasessin o malfasessis a malfasessin
imperative – tu – nô vô –
– malfâs – malfasìn malfasêt –
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.