malkum

Akkadian

Etymology

From Proto-Semitic *malk- (king, prince). Cognate with Arabic مَلِك (malik) and Biblical Hebrew מֶלֶךְ (mɛ́lɛḵ).

Pronunciation

Noun

malkum m (plural malkū) (from Old Akkadian on)

  1. king, prince, (foreign) ruler
    • 9th century BCE, Royal inscription of Shalmaneser III
      mal-ku ša₂ kurḫat-ti ina GIR₃-MIN-ia₅ u₂-šak-ni-su-nu
      lul-lik ša₂ kurur-ar-ṭa-a-a lu-u-mur qa-rab-šu₂-nu
      malkū ša Hatti ina šēpīya ušaknissunu
      lullik ša Urarṭaya lūmur qarābšunu
      I made the princes of Hatti bow down at my feet;
      (now) I wish to go (and) experience warfare with the Urarṭians.

Alternative forms

  • malku (non-mimated)
  • malikum, maliku
Cuneiform spellings
Phonetic
  • 𒈠𒀠𒄣 (ma-al-kum)
  • 𒈠𒀠𒆪 (ma-al-ku)
  • 𒈠𒇷𒆪 (ma-li-ku)
  • 𒂷𒆪 (mal-ku)

Derived terms

  • malkatum
  • malkūtum

References