manévr
Czech
Etymology
Derived from Latin manus + operor.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmanɛːvr̩]
Noun
manévr m inan
Declension
Declension of manévr (hard masculine inanimate)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | manévr | manévry |
| genitive | manévru | manévrů |
| dative | manévru | manévrům |
| accusative | manévr | manévry |
| vocative | manévre, manévře | manévry |
| locative | manévru | manévrech |
| instrumental | manévrem | manévry |
Related terms
- See opus
See also
Further reading
- “manévr”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “manévr”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989