mancipatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of mancipō

Participle

mancipātus (feminine mancipāta, neuter mancipātum); first/second-declension participle

  1. which is to be sold, transferred, surrendered

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative mancipātus mancipāta mancipātum mancipātī mancipātae mancipāta
genitive mancipātī mancipātae mancipātī mancipātōrum mancipātārum mancipātōrum
dative mancipātō mancipātae mancipātō mancipātīs
accusative mancipātum mancipātam mancipātum mancipātōs mancipātās mancipāta
ablative mancipātō mancipātā mancipātō mancipātīs
vocative mancipāte mancipāta mancipātum mancipātī mancipātae mancipāta

References

https://outils.biblissima.fr/en/collatinus-web/

References