mandacik
Polish
Etymology
From mandat (“fine”) + -ik (diminutive suffix).
Pronunciation
- IPA(key): /manˈda.t͡ɕik/
Audio: (file) - Rhymes: -at͡ɕik
- Syllabification: man‧da‧cik
Noun
mandacik m inan
- diminutive of mandat
Declension
Declension of mandacik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | mandacik | mandaciki |
| genitive | mandacika | mandacików |
| dative | mandacikowi | mandacikom |
| accusative | mandacik | mandaciki |
| instrumental | mandacikiem | mandacikami |
| locative | mandaciku | mandacikach |
| vocative | mandaciku | mandaciki |
Further reading
- mandacik in Polish dictionaries at PWN