Romanian
Etymology
Borrowed from French mandrin.
Noun
mandrină f (plural mandrine)
- mandrel
Declension
Declension of mandrină
|
|
singular
|
|
plural
|
|
|
indefinite
|
definite
|
indefinite
|
definite
|
| nominative-accusative
|
mandrină
|
mandrina
|
mandrine
|
mandrinele
|
| genitive-dative
|
mandrine
|
mandrinei
|
mandrine
|
mandrinelor
|
| vocative
|
mandrină, mandrino
|
mandrinelor
|