manifestatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of manifestō (“exhibit, make public”).
Participle
manifēstātus (feminine manifēstāta, neuter manifēstātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | manifēstātus | manifēstāta | manifēstātum | manifēstātī | manifēstātae | manifēstāta | |
| genitive | manifēstātī | manifēstātae | manifēstātī | manifēstātōrum | manifēstātārum | manifēstātōrum | |
| dative | manifēstātō | manifēstātae | manifēstātō | manifēstātīs | |||
| accusative | manifēstātum | manifēstātam | manifēstātum | manifēstātōs | manifēstātās | manifēstāta | |
| ablative | manifēstātō | manifēstātā | manifēstātō | manifēstātīs | |||
| vocative | manifēstāte | manifēstāta | manifēstātum | manifēstātī | manifēstātae | manifēstāta | |