maniform
English
Etymology
Latin mani,stem of manus (“hand”)) + -form.
Adjective
maniform (not comparable)
- Having the form of a hand.
Anagrams
German
Adjective
maniform (strong nominative masculine singular maniformer, not comparable)
- having the form of a mania
Declension
Positive forms of maniform (uncomparable)
| number & gender | singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | |||
| predicative | er ist maniform | sie ist maniform | es ist maniform | sie sind maniform | |
| strong declension (without article) |
nominative | maniformer | maniforme | maniformes | maniforme |
| genitive | maniformen | maniformer | maniformen | maniformer | |
| dative | maniformem | maniformer | maniformem | maniformen | |
| accusative | maniformen | maniforme | maniformes | maniforme | |
| weak declension (with definite article) |
nominative | der maniforme | die maniforme | das maniforme | die maniformen |
| genitive | des maniformen | der maniformen | des maniformen | der maniformen | |
| dative | dem maniformen | der maniformen | dem maniformen | den maniformen | |
| accusative | den maniformen | die maniforme | das maniforme | die maniformen | |
| mixed declension (with indefinite article) |
nominative | ein maniformer | eine maniforme | ein maniformes | (keine) maniformen |
| genitive | eines maniformen | einer maniformen | eines maniformen | (keiner) maniformen | |
| dative | einem maniformen | einer maniformen | einem maniformen | (keinen) maniformen | |
| accusative | einen maniformen | eine maniforme | ein maniformes | (keine) maniformen | |